Witajcie!
Za nami pięknie spędzony dzień w lagunie weneckiej.
Pływaliśmy barką po zakątkach z widokiem z jednej strony na zaśnieżone
Dolomity, a z drugiej strony na Wenecję. Odwiedziliśmy muzeum szkła,
gdzie rzeźbiarz przy nas robił przepiękne szklane figury. Następnie
zwiedziliśmy trzy weneckie wyspy: Murano, Burano i Torcello. Oto kilka
ciekawostek:
Torcello
położone jest zaledwie 10 km na północny wschód od Wenecji. Ta jedna z
najbardziej niegdyś zaludnionych wysp archipelagu dziś liczy zaledwie 60
mieszkańców. O Torcello mówi się, że jest kolebką kultury weneckiej, a
jej architektura należy do najstarszych zabytków cywilizacji laguny.
Burano - o tubylcach Wenecjanie mówili Buranelli i kojarzyli ich głównie ze sprzedażą owoców i warzyw. W wieku XVI Burano stało się stolicą włoskiego koronkarstwa.
O
Burano mówi się potocznie "wyspa z krzywą wieżą". Chodzi o pochyloną
dzwonnicę przy kościele św. Marcina. O ile zewnętrzny wygląd świątyni
nie budzi zachwytów, to wnętrze kryje unikalne dzieło przypisywane
Tiepolowi. Ten przedstawiciel weneckiej szkoły rokokowej zasłynął jako
twórca iluzjonistycznych wizji wypełnionych tłumem postaci. Na ogromnym,
XVIII-wiecznym płótnie ze scenami pasyjnymi z prawej strony odnajdziemy
wizerunek malarza, a w Medalionie - postać fundatora obrazu. W
labiryncie wodnych alejek pozczepianych mostami tłoczą się kolorowe
domy. Zapuszczając się w ciche zaułki, napotkamy chowające się w cieniu
narożne kapliczki i puste place.
Rozłożone
na pięciu wyspach Murano ma powierzchnię prawie 5 km kw., które
zamieszkuje około 8 tys. ludzi. W porównaniu z Burano i Torcello jest to
więc duży, gęsto zaludniony archipelag. Uważany dziś za dzielnicę
Wenecji aż do 1797 roku pozostawał od niej niezależny, mając swoją
autonomiczną Wielką Radę.
Murano
kojarzy się przede wszystkim ze szkłem, bowiem od czasów średniowiecza
jest to słynny ośrodek wyrobu luster, kryształów, biżuterii i sztucznych
pereł. Tradycja produkcji szklarskiej sięga wieku VII, ale najwyższy
poziom artystyczny osiągnęła w połowie wieku XV. Murano swe bogactwo
zawdzięcza XIII-wiecznemu rozporządzeniu o przeniesieniu warsztatów
szklarskich z Wenecji właściwej na wyspę. Miało to zapobiec ewentualnym
pożarom, na które mogły być narażone pałace Serenissimy.
Jutro zwiedzamy Wenecję :)
